یا ابا الصالح مهدی "جمعه دیروز هم گذشت و پرنده مهربانیت برآسمان زندگیم پر نکشید .هنوز نیامدنت در باورم نمی گنجد  .

ای بیابانگردم :دیروز منتظرانت دور هم جمع آمده بودند و دعای ندبه می خوانند

ای مهربان، تو همیشه زیباترین و با شکوه تریتن، لبخند را به روی منتظرینت می زنی

روزها را شمردیم و شبها به این امید خوابیدم که شاید خوابت را ببینم.

جمعه ها در جستجویت بی قرارم و هر غروب جمعه داغ نیامدنت آتش بر وجو دم می زند .

نبودنت سرمای زمستانی را دو صد چندان میکند پس رحمی به پرندگان بی آشیانه کن

ای خدای مهربان ما که صبح جمعه ندای این المهدی سر دادیم

آیا زمانه جرات این راداشت که غروب نیامدنش را به تصویر کشد

ما که دیروز منظرش بودیم تا در پناه او ریشه ظلم را بر کنیم  وبه یاری مسلمین مظلوم در فلسطین ولبنان بشتابیم

ایا این رسم انتظار است که کودکان معصوم و مادران داغدیده راتنها یابیم که با لبان خشکیده و دلهای شکسته ندای ابالصالح سر دهند

اما ای یو سف زهرا هنوز اوج کلامت "لبخند زیبایت "فراخنای نگاهت تا جمعه دیگر برایم ماندگار است

چه زیباخواهی آمد ای پر و بال صداقت "ای پر از مهتاب