امام حسن -علیه السّلام-:عَجَبٌ لِمَن یَتَفَکَّرُ فی مَأکولِهِ وکَیفَ لا یَتَفَکَّرُ فی مَعقولِهِ!؟ فیُجَنَّبُ بَطنَهُ ما یُؤذیهَ و یودِعُ صَدرَهُ ما یُردیهِ.
شگفتا از کسی که درباره خوراکش می اندیشد، چگونه است که درباره عقایدش نمی اندیشد!؟ در نتیجه شکمش را از آنچه آزارش می دهد، دور نگه می دارد، ولی دلش را به چیزهایی می سپارد، که به خواریش می کشاند.
بحارالأنوار، ج1ص218
کلمات کلیدی: